Tijdens de COVID-19-pandemie hebben alle grote pieken in gevallen een patstelling veroorzaakt in de complexe diagnostische testinfrastructuur van Amerika. Patiënten hebben drie dagen, vijf dagen, soms 20 dagen moeten wachten om resultaten te krijgen. COVID beweegt echter snel, met onbehandelde patiënten die overgaan van overdracht naar milde symptomen, zuurstoftekort, orgaanfalen en soms overlijden in gemiddeld 18 dagen. Tegen deze ziekte zijn vertraagde resultaten bijna nutteloos in een poging de verspreiding te stoppen en de schade voor de patiënt te verminderen.

De tekortkomingen van Amerika’s diagnostische testsystemen zijn aanzienlijk en worden door beleidsdeskundigen op grote schaal verkeerd begrepen. Er zijn diepe en structurele barrières die hebben verhinderd dat de Verenigde Staten meer gaan testen als reactie op COVID. Als deze obstakels niet worden aangepakt, zullen ze leiden tot vergelijkbare mislukte tests in de volgende golf van COVID en de volgende pandemie.

Deze barrières zijn:

• Volksgezondheid In een nationale noodsituatie op het gebied van de gezondheid moeten openbare instanties het voortouw nemen. Maar generaties lang hebben lokale, staats-, tribale en federale regeringen dergelijke organisaties van middelen uitgehongerd. In deze leegte van publiek leiderschap improviseerden particuliere bedrijven oplossingen die driemaandelijkse winsten belangrijker vonden dan de gezondheid van het land op de lange termijn.
• De data Quest Diagnostics en Labcorp, leiders in de diagnostische testindustrie, kregen de macht gedeeltelijk door monopoliecontracten met ziekenhuizen en verzekeraars. Deze contracten verplichtten artsen om tests te bestellen met behulp van de software die door Quest of Labcorp als eerste keuze werd gepresenteerd. Toen COVID het duopolie overweldigde, konden artsen het zich niet veroorloven om monsters naar kleine laboratoria met overcapaciteit te sturen. Ze bleven bij Labcorp en Quest.
• LogistiekQuest Diagnostics en Labcorp exploiteren unieke nationale logistieke netwerken voor testen. Wanneer hun netwerken overstroomd zijn, wacht iedereen vaak.
• TestmachinesVolgens sommige experts hebben de Verenigde Staten alle machines die nodig zijn om te testen op COVID-19. Maar bijna alles aan deze machines is een handelsgeheim, wat een gecoördineerde noodhulp bijna onmogelijk maakt.

In dit speciale rapport onderzoeken we elk van deze tekortkomingen en hoe ze samen een belemmering vormden voor de inspanningen van Amerika om het dodelijke tij van de pandemie in te dammen.

Twee jaar na de pandemie kunnen volksgezondheidsinstanties in de Verenigde Staten nog steeds niet testen op COVID-19. Decennia van onderfinanciering van verlamde ziektezorgsystemen, waardoor zelfs kleine uitbraken in acute noodgevallen veranderen. Sommige deskundigen zeggen dat investeren in infrastructuur voor de volksgezondheid de Amerikaanse reacties op toekomstige pandemieën aanzienlijk zou kunnen verbeteren.

Quest en Labcorp – binnen de testindustrie “bloedbroeders” genoemd – groeiden agressief, gelijktijdig en langs vergelijkbare paden. Geautomatiseerde laboratoriummachines zijn duur en vereisen grote hoeveelheden monsters om winstgevend te kunnen werken. Door gebruik te maken van grotere schaalvoordelen, lokten beide bedrijven testcontracten weg van kleine, traditionele laboratoria door artsen en ziekenhuizen snellere en goedkopere tests te beloven. Tijdens de COVID-19-pandemie reageerden Quest en Labcorp echter vaak niet op verzoeken om diagnostische tests.

Quest en Labcorp hebben enkele van de meest geavanceerde en geheime logistieke netwerken in de Verenigde Staten. In een noodsituatie zoals de COVID-19-pandemie, wanneer alle beschikbare diagnostische testmachines nodig zijn om op maximale capaciteit te werken, maakt deze ondoorzichtigheid het voor de overheid onmogelijk om monsters, testmachines en benodigdheden naar de plaats te sturen waar ze nodig zijn. Experts zeggen dat de complexe logistiek van de testindustrie de noodzaak belemmerde om grote delen van de Amerikanen tijdens de pandemie te testen.

Toen de pandemie begon, combineerden volksgezondheidsinstanties op alle niveaus van de Amerikaanse regering diagnostische tests en programma’s voor het opsporen van contacten op een ongekende schaal. De Amerikaanse test- en gezondheidszorgindustrieën waren aanvankelijk niet in staat om te reageren en in de eerste maanden van de COVID-19-crisis in het voorjaar van 2020 heerste chaos.

President Donald Trump en president Joe Biden zeiden dat ze de noodsituatie op het gebied van genetische tests serieus nemen. Maar geen van beiden heeft er een nationaal plan voor opgesteld. In plaats daarvan ontkenden ze Labcorp en Quest de verantwoordelijkheid. Met de landelijke logistieke netwerken die tot stilstand waren gekomen, moesten ziekenhuizen en overheden improviseren.

Labcorp en Quest hebben limieten voor het aantal testmachines dat ze zich kunnen veroorloven. Als beursgenoteerde bedrijven die winst moeten teruggeven aan aandeelhouders, kunnen ze geen tientallen miljoenen dollars investeren in testapparatuur die is gebouwd om tien jaar mee te gaan voor een pandemie die over maanden kan eindigen. Experts zeiden dat wat tijdens de pandemie nodig was, een verenigd nationaal plan was. Alleen de federale overheid kan fabrikanten subsidiëren om meer PCR-machines en laboratoria te bouwen om ze te kopen. Dat is nooit gebeurd.

Als patiënt geven we ons monster, we krijgen ons resultaat, en dat is alles wat we weten. Er is een complexe pijplijn tussen deze twee evenementen. Duizenden pijpleidingen eigenlijk. Omdat in Amerika’s sterk geprivatiseerde en gefragmenteerde gezondheidszorgindustrie, elke dokterspraktijk, elk ziekenhuis en elk laboratorium zijn eigen moet bouwen. Elke pijplijn verzamelt testorders, patiëntinformatie en resultaten van tientallen zorgaanbieders en honderden softwaresystemen.

Er zijn drie verschillende manieren om te testen op COVID-19: PCR-tests, antigeentests en antilichaamtests. Elke methode is het beste voor een ander stadium van de COVID-19-infectie. Als ze achtereenvolgens worden gebruikt, kunnen alle drie de methoden de verspreiding van de ziekte helpen verminderen.

publiceer het
09:23 UTC okt. 23 van 2022
bijgewerkt
09:23 UTC okt. 23 van 2022