Toen Guillermo del Toro jong was, nam zijn moeder hem mee naar de remake van Disney’s klassieker “Pinocchio” uit 1940 in theaters.
“Het was de eerste film waarin ik het gevoel had dat ik iemands angst uit mijn kindertijd vastlegde”, herinnert Del Toro zich.
Nu, zelf vader, heeft de tweevoudig Oscar-winnende filmmaker zijn eigen vreemde en ontroerende kijk op zijn geliefde gecreëerd. Fabel met “Guillermo del Toro’s Pinocchio” (nu in de bioscoop en vrijdag op Netflix). De stop-motion animatiefilm vervoert het bekende verhaal van Geppetto (David Bradley). houten jongen (Gregory Mann) naar het fascistische Italië in de jaren dertig en onderzoekt thema’s als verdriet, verlies, oorlog en onbaatzuchtigheid.
De film gaat “over dingen die pijn doen als kinderen en als ouders”, zegt del Toro. “Het is een emotionele reiniging van twee rollen voor mij.”
“Pinocchio” is verschillende keren herhaald op kleine en grote schermen, voor het laatst in september, met de veelgeprezen Disney+ film met in de hoofdrol Tom Hanks. Dit is wat er nieuw is in de versie van del Toro, mede geregisseerd door Mark Gustafson:
‘Pinokkio’ op Disney+:Wat is er veranderd, wat gebeurt er in de live-action remake van Tom Hanks
Geppetto creëert Pinocchio om de dood van zijn zoon te verwerken
De film begint met een lange proloog met Geppetto en zijn vriendelijke jonge zoon Carlo, die gelukkig samenleven voordat Carlo wordt gedood bij een luchtaanval. Overweldigd door verdriet, creëert Geppetto willekeurig een houten jongen en wordt hij gered door een wijs en magisch wezen dat bekend staat als de Wood Sprite (Tilda Swinton).
De boosaardige Geppetto probeert Pinocchio op Carlo te laten lijken en moedigt hem aan om naar de kerk en school te gaan. Maar in tegenstelling tot eerdere versies van het verhaal, is het uiteindelijke doel niet dat Pinocchio op een dag een ‘echte jongen’ wordt.
“Verliezen is een van de grote openbaringen van het leven. Het leven is zo kort en we zijn hier zo kort dat we elkaars fouten (moeten) vergeven”, zegt del Toro. “Het belangrijke thema van onze ‘Pinokkio’ is dat hij niet hoeft te transformeren. Hij is geliefd zoals hij is.”
Mening:Guillermo del Toro’s elegante ‘Nightmare Alley’ is een rit vol pure charme
Pinokkio’s lieve en onhandige ontwerp is het resultaat van “dronkenschap”.
Een van de meest opwindende details in de nieuwe film is Geppetto die Pinokkio op een avond in zijn timmerwerkplaats snijdt terwijl hij erg dronken was. Hierdoor krijgt de onbeschilderde pop een bijna primitief en geïmproviseerd uiterlijk: een grote, spitse neus, poten en stelen die uit het hoofd, de dijen en de rug steken.
Het ontwerp kwam van kunstenaar Gris Grimly: “De meeste baby’s worden geboren uit dronkaards”, zei Gustafson. Als kinderen nog in de groei zijn, lijken hun benen vaak langer dan hun romp en struikelen ze als ze leren lopen.
“In het begin praat en beweegt Pinocchio als een 6-jarige. Hij heeft nauwelijks controle over zijn ledematen en krijgt driftbuien”, zegt del Toro. “Het was ook belangrijk dat Pinocchio onvoltooid was, omdat hij de film doorgeeft als een onvoltooid personage. Hij is een onbeschreven blad.”
De regisseur werd ook geïnspireerd door Mexicaans religieus onderwijs, “met katholieke beelden en hout en wedergeboorte en reïncarnatie. Ik dacht dat het een meer elementaire kracht had om het hout rauw te laten.”
Guillermo del Toro brengt fascisme, Benito Mussolini naar de stand
“Pinocchio” heeft veel toetsstenen uit de originele roman uit 1883 van Carlo Collodi, waaronder de gigantische vis die Geppetto opslokt en de pratende krekel (Ewan McGregor) die fungeert als Pinocchio’s sidekick. Maar fans van de Disney-film zullen misschien verrast zijn door de afwezigheid van ezels en Pleasure Island in deze versie.
In plaats daarvan is er een subplot over fascisme. Wanneer Pinocchio wegloopt om zich bij een reizend circus aan te sluiten, wordt hij gedwongen propagandaliederen te zingen voor de Italiaanse dictator Benito Mussolini. Nadat hij Mussolini op een avond op het podium heeft bespot, wordt Pinocchio gerekruteerd als soldaat.
“Ik dacht dat de perfecte voorloper van ongehoorzaamheid fascisme is, en ongehoorzaamheid als deugd is alleen een deugd als je er een hele structuur tegen hebt”, zegt del Toro. “En de glamour van de showbusiness maakt deel uit van het aantrekkelijke spektakel van het fascisme: de gebouwen, de uniformen, de kleding. En fascisme is de donkerste vaderfiguur die je kunt bedenken, en deze hele film is opgebouwd rond vader-zoonverhalen.”
De nummers lijken in niets op de Disney-versie
De muziek in “Pinocchio” heeft een “heel ander doel” dan in de Disney-film, zegt del Toro. In tegenstelling tot shows als “When You Wish Upon a Star” of “I’ve Got No Strings”, zijn deze nieuwe nummers kleiner en meer gericht op het voortbewegen van het verhaal. Naast de propagandaliederen, het grillige “Everything Is New to Me” dat Pinocchio zingt als hij voor het eerst tot leven komt en het hartverwarmende “Ciao Papa” dat Pinocchio zingt als hij het huis verlaat.
Een krekel genaamd Sebastian probeert ook verschillende keren een nummer in Broadway-stijl over zijn leven uit te voeren, maar wordt altijd binnen enkele seconden verpletterd door een groot object.
De eerste keer dat het gebeurt, ‘flip je meteen verwachtingen van het publiek”, zegt Gustafson. “Ze denken: ‘Oh, dit is een musical. We zijn al bezig met een ander nummer.” En wij zeggen: ‘Nee, dat gaat niet gebeuren. Deze krekel zal geen wijsheid verspreiden, daar gaan we niet heen.’ ”
De film is niet zo ‘donker’ als je zou verwachten van del Toro
De 58-jarige Del Toro is het populairst “Pan’s Labyrinth” (2006) voor zijn verbazingwekkende sprookjes en de Academy Award voor Beste Film “The Shape of Water” (2017), dat op prachtige wijze elementen van horror, sciencefiction en fantasie combineert. “Pinocchio” is even stilistisch, maar ook ongelooflijk grappig en ontroerend.
“Het is gemakkelijk voor mensen, als ze mijn naam in de titel horen, om zich voor te stellen dat we donker worden”, zegt del Toro. “Maar wat onverwacht mooi is, is hoe licht deze film is.”
De film is een soort eerbetoon aan zijn moeder Guadalupe Gómez, die eerder dit jaar stierf, en tevens het “hoogtepunt” van alles waaraan hij in zijn carrière heeft gewerkt.
“Het is grappig, mijn reis heeft ‘Pinocchio’ en de personages in deze film op veel manieren weerspiegeld”, zegt del Toro. “Als je als jonge regisseur begint, wil je veel bevelen. En naarmate je ouder wordt, wil je veel luisteren. Het veranderde en genas veel dingen die ik als vader en zoon had. Dat ding over kunst een catharsis zijn, soms is het dat, soms niet. Maar dat is het zeker geworden.”
