Margot Robbie en Brad Pitt kunnen je niet naar de meest opwindende feesten in Hollywood krijgen, maar met de nieuwste film “Babylon” kunnen ze je wel laten proeven van de bijzondere magie van een bioscoop.
Kunst imiteert een stressvol leven in één gruwelijke scène, Damien Chazelle’s ode aan het oude Hollywood in een over-the-top tijdperk. In “Babylon” (vrijdag in de bioscoop) proberen filmmakers een hoofdrol te spelen in een stil kostuumdrama waarin de machtige speler Jack Conrad (Pitt) zijn hoofdrolspeelster kust terwijl figuranten met de zwaarden botsen. achter de schilden speelt een orkest, klinkt er een explosie en gaat de zon onder, allemaal tegelijk. En dat moet ook voor Chazelle en co. een uurwerk zijn geweest.
“Ik ben zo opgewonden dat mensen die niet in de filmindustrie zitten dit kunnen zien en deel kunnen uitmaken van dat moment”, zegt Robbie. “Als ik dat aan iedereen in de wereld kon geven, zou ik dat doen.”
“Babylon” recensie:De A-lijst Tinseltown-ode is een onstuimige, door coke gevoede puinhoop met momenten van grootsheid
De film introduceert haar en Pitt als stille filmacteurs in de jaren 1920, toen geluidsbeelden in de mode raakten. Jack is ‘s werelds best verdienende ster (hoewel er maar één weg naar beneden is), Nellie LaRoy (Robbie) is een hottie die haar kans grijpt als ze een actrice in spe krijgt, en de jonge Mexicaanse assistent Manny Torres (Diego Calva) is gehecht aan hen beiden.
“Babylon” is de derde keer dat Pitt en Robbie samen in dezelfde film spelen (na The Big Short en “Once Upon a Time in Hollywood”), maar ze deelden nooit een scène totdat Nellie tijdens een prachtige prijsuitreiking losgeslagen werd. gaf Jack een grote natte arm in het bijzijn van zijn verloofde (Katherine Waterston). “We hebben het door”, lacht Robbie.
Vergeleken met hun tegenhangers op het scherm – “Ze waren een beetje destructief”, zegt Pitt – praten de twee A-listers VANDAAG met de VS over “Babylon”, Hollywood-sterrendom, en of ze het zouden hacken in het stille-filmtijdperk (bewerkt en gecondenseerd voor de duidelijkheid).
‘Zo beschaamd’:Margot Robbie zegt dat ze “gekrenkt” was toen ‘Barbie’-foto’s met Ryan Gosling werden gelekt
Margot, welk aspect van Nellie’s verhaal sprak je het meest aan?
Robbie: Ik hield van zijn honger. Hij heeft een onverzadigbaar verlangen naar alles, zoals dingen die goed voelen. Als hij iets leuk vindt, wil hij steeds meer. Het voelde onvergetelijk op de pagina en ik dacht dat het de rol van mijn leven voor mij zou zijn.
En Brad, waar had je betrekking op in termen van Jack’s lange tijd in de branche?
pitt: Ik denk dat ik aan de achterkant van de dingen zit, dus daar twijfelde ik niet aan. Dit idee van het zoeken naar nieuwe uitdrukkingen, de nieuwe evolutie van storytelling, intrigeert me nog steeds. En dat was heel erg achter Jack. Het leek me allemaal heel natuurlijk.
Nellie zegt iets interessants in de film: “Je bent niet zomaar een ster geworden. Je bent er een of je bent het niet.” Hoe waar is die uitspraak?
pitt: Dat kan waar zijn, maar dat betekent niet dat er geen duizenden potentiële artiesten met macht zijn. Nu hebben we met de streamers gezien hoe diep de bank zit qua talent, en het gaat constant. Dus dat gezegd hebbende, ik had absoluut veel geluk om binnen te komen. Er is vaardigheid en kennis en nederigheid voor nodig om door te gaan (en) door te gaan. Maar nogmaals, daar ben ik ook niet zeker van.
“Ik beschouw mezelf als het laatste been”:Brad Pitt praat over nuchterheid, mogelijk pensioen
Robbie: Ik denk dat een ster zijn iets anders is dan een geweldige acteur zijn. Wat Nellie op dat moment zegt, is: “Ik heb wat nodig is om het te maken in deze branche.” Hij kijkt rond in Hollywood en ziet mensen die nog gekker zijn dan hij, dus voelt hij zich helemaal thuis. Hij heeft ook veel moed. En hij geeft zeker toe dat als de portofoons binnenkomen, hij niet naar binnen gaat met de nieuwe regels.
De opening van “Babylon” is briljant met seks, drugs, alcohol en naaktheid van muur tot muur. Is een van jullie ooit naar zo’n wild feest geweest?
pitt: Is dat wild? nee
Robbie: Ik ben naar een paar wilde feesten geweest, maar niet op de “Babylon”-schaal. Dat is iets anders.
pitt: Ik ben waarschijnlijk naar feesten geweest waar veel van dit gebeurde in de achterkamertjes. Ik ben die kamers niet binnengegaan. We hebben niet het soort wilde, wilde, wilde westenvrijheid dat in Hollywood werd beschreven voordat de kijkcijfers toesloegen, omdat ze ontdekten dat het big business was.
Hoe was het om die scène te filmen? Waar kijk je?
Robbie: Je kunt niet eens naar boven kijken. Er waren ook mensen op de balkons. Je raakt zo snel ongevoelig. De eerste paar takes, ja, iedereen rent met één en dekt iedereen. Bij de derde, vierde, vijfde opname – en zeker bij de derde, vierde, vijfde dag – was er geen dekking.
pitt: Het is waar. Maar Jean Smart had de beste regel: leun niet achterover en ga niet achteruit.
Jullie zijn allebei de grote sterren van dit tijdperk. Zou je het knippen in de jaren 20 en 30?
pitt: Het is een terechte vraag. De volkstaal die vandaag wordt uitgevoerd, is anders. Ik geloofde er eerlijk gezegd niet veel in totdat deze film uitkwam, omdat de acteerstijl zo groot is, je moet zoveel uitdrukken en sindsdien zijn we de weg van (Marlon) Brando en (Robert) De Niro ingeslagen. Maar als je teruggaat en naar ze kijkt, hebben ze veel charme en veel plezier en veel schoonheid. Ik denk dat ik in orde zou zijn.
Robbie: Misschien heb ik teveel dappere Nellie genomen. Ik denk graag dat ik het zou kunnen krijgen. Maar de waarheid is, met je ogen zo helder, heb je het misschien niet. Vroeger wilde je bruine ogen hebben, want als je lichtblauwe ogen had, zag je er gewoon fantastisch uit.
pitt: Dus we zijn er misschien mee begonnen. Misschien lieten ze ons niet binnen.
