De democratie in Nepal heeft haar imago van onvoorspelbaar en enigszins onstabiel weer waargemaakt. Op het laatste moment besloot Pushpa Kamal Dahal “Prachanda” zich terug te trekken uit de alliantie met het Nepali Congress (NC) en dit maakte een einde aan de weg voor Sher Bahadur Deuba wat zijn huidige ambtstermijn als premier betreft.

Ondertussen besloot Prachanda een machtsdelingsovereenkomst te ondertekenen met de vriend van voormalig premier Khadga Prasad Sharma Oli die vijand werd. Volgens de overeenkomst blijft Prachanda de komende tweeënhalf jaar aan de macht, waarna hij het stokje overdraagt ​​aan de Communistische Partij van Nepal (United Marxist-Leninist) of UML-leider Oli. Prachanda, die zelf aan het hoofd staat van de CPN (Maoïstisch Centrum), heeft opnieuw de hereniging van de communistische partijen in Nepal mogelijk gemaakt. Voor India vertegenwoordigt deze ontwikkeling een uitdagend scenario in de context van de betrekkingen met de niet aan zee grenzende Himalaya-natie.

Het ontslag van Deuba komt als een tegenslag voor India

Voor New Delhi was de aanwezigheid van Deuba in het kantoor van de premier het beste scenario. Na alle bitterheid die het Oli-regime tijdens de ambtstermijn van 2018-2021 heeft veroorzaakt, heeft de regering van Deuba geholpen de betrekkingen tussen India en Nepal te normaliseren. De persoonlijke band tussen premier Narendra Modi en Deuba bleek duidelijk toen laatstgenoemde India bezocht, en de gunst werd beantwoord toen de Indiase premier Lumbini in Nepal bezocht.

Men zag duidelijk dat India zijn gewicht achter de NC-maoïstische alliantie wierp, ongeacht wie de overhand zou krijgen. Voor New Delhi betekende de NC-maoïstische alliantie dat Kathmandu bevriend zou blijven met India, zelfs als Prachanda de hoogste post zou bezetten en de rol zou spelen van een lid van de door Deuba geregeerde NC-coalitie. Volgens berichten in de media pochte Deuba dat hij “de steun had van zowel Washington als Delhi” bij de onderhandelingen achter de schermen. Deuba leek echter een pro-Indiase leider in Kathmandu. Vanuit het oogpunt van New Delhi leek zijn aanwezigheid gepast om zowel de traditionele Indo-Nepalese banden te versterken als om schadelijke en linkse elementen op afstand te houden.

Oli’s schaduw over de banden tussen Indo en Nepal

Prachanda is een voormalige ultra-linkse. Tussen 1996 en 2006 leidde hij een opstand tegen de voormalige hindoemonarchie in Nepal. Bovendien steunde hij ideologische loyaliteit aan de Chinese Communistische Partij. Prachanda is echter niet het probleem van India. Hij mag dan een ultralinkse achtergrond hebben, hij heeft de neiging getoond om het belang van India voor Kathmandu in premierfuncties te begrijpen.

Echt, het is de schaduw van Oli’s UML die India zorgen zou moeten baren. New Delhi en Kathmandu kregen in 2020 een grote tegenslag in hun bilaterale betrekkingen toen de regering van Oli anti-Indiase propaganda begon te voeren, blijkbaar in opdracht van China. De regering van Oli creëerde vervolgens het territoriale geschil Limpiyadhura-Kalapani-Lipulekh. Oli probeerde zelfs aan te dringen op een nieuwe kaart van Nepal en claimde 400 vierkante kilometer Indiaas grondgebied. Het is waarschijnlijk dat Oli zal proberen de communistische partijen in Nepal te verenigen en zijn deelname aan de nieuwe regering zal gebruiken om irredentisme en anti-Indiase propaganda te promoten.

Het is ook bekend dat de Chinezen een groot belang hebben bij het verenigen van alle communistische outfits in het Himalaya-land. China’s diplomatieke opstelling overschreed ook de grenzen van diplomatieke betrekkingen om de anti-Indiase propaganda van de Oli-regering vorm te geven. Nu zou Oli’s hernieuwde invloed in Kathmandu kunnen worden gebruikt om een ​​nieuwe wig te drijven in de banden tussen Indo en Nepal.

De voormalige minister van Buitenlandse Zaken van Nepal, Ramesh Nath Pandey, herhaalde hetzelfde sentiment. Pandey zei: “De eerdere gegevens van de leiders van vandaag zijn niet bemoedigend. Ze veroorzaakten nieuwe irritaties in de relatie en in plaats van weg te lopen met ongewenste bagage, voegden ze meer irriterende stoffen toe.”

Uitdagingen en kansen

Nu Oli en Prachanda de handen ineen slaan, zal New Delhi waarschijnlijk in een moeilijke situatie komen te staan ​​in Kathmandu. Het grootste risico in de huidige context is de dreiging van een assertief Peking dat probeert zijn invloed in het geheel door land omgeven land Nepal te versterken. De voormalige ambassadeur van India in Nepal, Ranjit Rae, waarschuwde: “India zal de ontwikkelingen nauwlettend moeten volgen terwijl China verschillende facties van de Communistische Partij in de regio probeert te verenigen. We moeten het in de gaten houden.”

Het is echter niet alsof alles verloren is voor India. Terwijl Oli fit is, is Prachanda de premier van Nepal. Dus India kan nog steeds proberen de vergelijkingen in Kathmandu in evenwicht te brengen. Prachanda zelf is misschien pro-China, maar hij begrijpt het belang van India’s banden met Nepal. Daarom is het gepast om India te bezoeken na het aanvaarden van de functie van premier voor de tweede termijn in 2016. Rae merkte op: “We hebben met Prachanda samengewerkt in zijn vorige twee termijnen als premier. Hij heeft onlangs India bezocht op uitnodiging van de president van de Bharatiya Janata Party (BJP), JP Nadda. Hij begrijpt het belang van de betrekkingen tussen India en Nepal.”

Het is belangrijk voor New Delhi om geïnvesteerd te blijven in Nepal. Er ontstaan ​​kansen in sectoren als energie, veiligheid en connectiviteit. Ondanks mogelijke wrijving aan de top zal Nepal in de nabije toekomst de steun van India nodig hebben. Het is nu aan het Indiase diplomatieke establishment om het beste uit de huidige situatie te halen en ervoor te zorgen dat de hereniging van Oli en Prachanda geen onherstelbare schade toebrengt aan de bilaterale betrekkingen.

Akshay Narang is een columnist die schrijft over nationale en internationale kwesties. De meningen in dit artikel zijn die van de auteur en vertegenwoordigen niet het standpunt van deze publicatie.

Lees hier alle laatste beoordelingen