Drie dagen later Lydia MacNair werd geboren, ontving zijn adoptiegezin hem in een ziekenhuis in Raleigh. Nu is Lydia ongeveer twee weken verwijderd van de hereniging met haar biologische moeder, voor het eerst in 21 jaar.
Een virale post hielp Lydia haar moeder, twee broers, twee zussen en een nichtje te vinden. Ironisch genoeg heeft hij ook twee broers, twee zussen en een neefje van zijn geadopteerde kant. Lydia moest de ontbrekende stukjes in haar stamboom invullen binnen 10 uur nadat ze haar zoekopdracht voor het eerst op sociale media had gezet.
Posten op sociale media op Black Friday was Lydia’s laatste poging om de vrouw op te sporen die haar had gebaard. Zijn volgende stap zou zijn om een privédetective in te huren. Heb al geprobeerd 23 & Me te gebruiken, maar kreeg geen match voor familieleden. Dus het begon met de tweet, daarna de Facebook-statusupdate. Hij maakte ook een TikTok-video met dezelfde informatie, maar zijn verhaal ontplofte zo snel dat hij geen kans kreeg om het te posten.
‼️Delen‼️Ik ben op zoek naar mijn biologische moeder/familie en ik heb geen geluk. Een eenvoudige RT zal me helpen ze te vinden. Ik ben geboren op 15 september 2001 (leeftijd 21) De enige informatie die ik heb is de naam van mijn biologische moeder is Demonica en ze woont in North Raleigh. Draad hieronder⬇️ pic.twitter.com/HDgO66ayyr
— Lyd🦋 (@lydiamacnair) 25 november 2022
Lydia spaarde geen details toen ze me dinsdag haar verhaal vertelde. De stem aan de telefoon is gretig tijdens het urenlange interview over zijn opvoeding en reis om zijn roots te vinden. Soms bespeur ik veranderingen in zijn toon, alsof zijn keel wordt geblokkeerd door emotie. Ze blijft echter gracieus en staat open voor alle vragen, zelfs harde en opdringerige vragen zoals “Maak jij dit verhaal impactvol” en “Denk je dat een DNA-test nodig is?”
Dit is niet verzonnen. Lydia verzekert me dat Amazing Grace Adoptions de papieren heeft om haar gesloten adoptie te bewijzen. En MacNair heeft geen haast om een bloedtest te laten doen, of helemaal niet. De data komen overeen. Zijn adoptieouders en biologische moeder werden voor zijn geboorte op 15 september 2001 herenigd; dus de gezichten zijn bekend.
Hoe Lydia weer contact maakte met haar familie nadat het viraal ging
Maar toen ze de post plaatste, heette haar biologische moeder Demonica, haar geboorteplaats en -datum, de naam van het adoptiebureau en de kennis van haar 3-4 oudere broers en zussen. Hij profiteerde echter op 25 november van de innanet-onderzoekers. De stortvloed aan reacties gebeurde binnen enkele minuten. Mensen vulden hun e-mails en commentaarsecties met hun metgezellen.
In een recent interview zei zijn oudere zus Vivian Thorpe ABC 11 Dat Demonica een bericht kreeg over het afstaan van een kind ter adoptie. Hij zocht naar Lydia’s naam op Facebook en kwam het bericht tegen. Hij liet een reactie achter. Vervolgens verbond hij zich met Lydia in DM’s.
Minder dan 12 uur na het posten was hij aan de telefoon met Vivian en hun moeder. De volgende dag reed Vivian ongeveer 3,5 uur van Raleigh naar Asheville, waar Lydia opgroeide, om haar zus te ontmoeten. Ze zijn ongeveer een jaar oud.
Lydia wachtte bij het raam tot Vivian arriveerde. Toen ze elkaar voor het eerst omhelsden, zei ze dat het moment meteen tranen opleverde. A belde hem “Een once in a lifetime moment, zo vol liefde en geluk.”
De herenigde zussen brachten de dag door met het verkennen van Lydia’s favoriete plekjes in Asheville. Ze aten Mexicaans eten, waar ze allebei dol op zijn, en dronken warme chocolademelk. Maar bovenal praatten ze non-stop. Hoewel ze al 21 jaar samen zijn, heeft Lydia het gevoel dat ze elkaar al hun hele leven kennen.
Mijn adoptieverhaal… Woorden kunnen niet beschrijven hoe dankbaar ik ben voor de duizenden mensen die me op deze reis hebben geholpen. Ik had nooit gedacht dat ik contact zou maken met mijn biologische familie, en ik ben zo blij dat ze net zo blij zijn om mij te ontmoeten als zij.🤍 pic.twitter.com/WykcoKX2Ry
— Lyd🦋 (@lydiamacnair) 27 november 2022
Lidia’s biologische familie zocht naar haar, maar ze had de verkeerde naam
Vanwege planningsconflicten konden de andere broers en zussen van Demonica en Lydia de lastminute-roadtrip niet halen. Maar 15 december kan niet snel genoeg komen. De junior van het college keert terug naar Asheville voor de winterstop. Hij gaat vervolgens naar Raleigh voor een langverwachte hereniging met zijn moeder, Demonica.
“Ik heb letterlijk het gevoel dat wanneer ik haar ontmoet, alles me tegelijk raakt en ik zal zeggen ‘wow’. Maar het voelt gewoon… het voelt nog steeds niet echt. Ik heb letterlijk het gevoel dat ik wakker ga worden morgenochtend op en het wordt allemaal een droom.” , zei Lydia. TSR ‘Het is gek om nu te denken, we hebben nu echt een date, alsof ik daarheen ga om hem te ontmoeten. Mijn hele leven heb ik op dit moment gewacht en nu gaat het eindelijk gebeuren over een paar dagen.”
De 21-jarige hoorde dat zijn biologische familie ook naar hem op zoek was. Maar ze hadden de verkeerde naam. Demonica wilde dat haar jongste kind Michelle zou heten, maar het verzoek ging verloren in de adoptiepapieren. Dus Lydia’s adoptieouders kozen voor die van hen en begonnen samen een nieuw leven.
Lydia’s opvoeding in een overwegend blanke gemeenschap en familie
Lydia zegt dat ze haar hele jeugd op een boerderij heeft gewoond met haar blanke adoptiegezin. Hij volgde paardrijlessen en jazz-, tap- en hiphopdanslessen en speelde basketbal en voetbal. Hij blonk uit op school en werd uiteindelijk toegelaten tot de Xavier University in Louisiana. Een prestatie waar hij erg trots op is.
Toen zijn ouders hem adopteerden, hadden ze al drie biologische kinderen. Vier maanden nadat Lydia zich bij het gezin had gevoegd, verwelkomde het nu gescheiden stel een zoon. Lydia en haar jongere broer zijn twee van de weinige zwarte mensen in Asheville en haar directe adoptiegezin, een ervaring die leidde tot identiteitsproblemen toen ze opgroeide.
“Toen we opgroeiden, waren we slechts twee van een blank gezin, en dat was absoluut een uitdaging”, zegt Lydia. twee zwarte kinderen “Dus het was absoluut een uitdaging om erachter te komen wie ik was, want ik heb nooit iemand gehad die op mij leek. Ik wist nooit waar ik mijn gelaatstrekken vandaan had, waar ik mijn persoonlijkheid vandaan had… het was moeilijk om het niet te weten. “
Zijn ouders hebben hem gesteund op zijn reis om zijn biologische familie te ontmoeten. Lidia sprak haar wens uit om dit al vroeg te doen. Een misvatting die Lydia uit de weg wil ruimen, is dat ze van plan is haar adoptiegezin in de steek te laten, wat niet het geval is.
“Mijn geadopteerde familie is mijn familie. Ze hebben me opgevoed. Ze hebben me alles geleerd wat ik weet. Ze hebben me overal doorheen geholpen, mijn eerste auto, mijn eerste appartement, universiteit. Dus nee, ze zullen zeker nog steeds een zwaar deel van mijn leven uitmaken, zelfs als ik op de universiteit zit, ‘zei Lydia.
Op dit punt in het interview kraakte Lydia’s stem en gaf toe dat ze het geweldig vond om de zaak recht te zetten. Ze houdt van haar adoptiegezin, zoveel is duidelijk.
Het laatste gesprek van de ouders met de biologische moeder is nog 21 jaar oud. Ze willen Lidia de kans geven zich zonder extra druk te herenigen met haar familie. Maar ze ontmoetten Vivian toen ze de nacht doorbracht in Asheville op 26 november.
Lydia oordeelt niet en is klaar om haar moeder te ontmoeten
Sinds ze elkaar hebben leren kennen, praten Lydia en Demonica bijna elke dag. Ze praten over hun lessen, hun dagen en gemeenschappelijke onderwerpen. Het zwaardere gesprek over wat ter adoptie is aangeboden, is niet gebeurd.
Lydia heeft de stukken: een gewelddadige vader en een gecompliceerde woonsituatie. Maar aan het eind van de dag wacht hij tot alle details samenkomen tijdens de persoonlijke ontmoeting.
“Ook al ken ik niet het hele verhaal, ik geloof in mijn hart dat mijn biologische moeder op dat moment deed wat het beste voor me was. Ik heb echt geen slechte gevoelens.”
Lydia maakt zich geen zorgen om haar moeder te ontmoeten. En gelukkig, voordat sociale media hielpen om dit gezin weer bij elkaar te brengen, nam Lydia alle mogelijke uitkomsten door met haar therapeut. Hij heeft zich alleen gefocust op zijn enthousiasme en de hoop die zijn verhaal anderen heeft gegeven.
“Families zijn niet perfect, en mijn biologische familie heeft waarschijnlijk hun eigen dingen waarmee ze te maken hebben gehad, en persoonlijk ben ik bereid dat met open armen te accepteren”, zei Lydia. “Ik ben blij dat ik weer contact met ze heb kunnen maken, dat is op zich al heel bijzonder.”
